به گزارش پایگاه خبری معماری و نما،معماری و گرم شدن زمین؛ ۳۲۴ کارشناس و دانشمند سازمان ملل متحد در این گزارش هشدار داده اند که دمای کره زمین تا سال ۲۰۳۰ میلادی، یک و نیم درجه سانتیگراد نسبت به دوران پیش از انقلاب صنعتی افزایش خواهد یافت.
این موضوع در حالی مطرح شده است که پیش از این تصور می شد بشر تا سال ۲۰۴۰ میلادی با افزایش یک و نیم درجه ای کره زمین روبرو خواهد شد ( هر نیم درجه گرم شدن کره زمین، رویدادهای آب و هوایی را شدت می بخشد)! هیئت بین دولتی تغییرات اقلیمی (IPCC) که مسئولیت ارزیابی خطرات ناشی از تغییرات آب و هوایی کره زمین را بر عهده دارد، گرم شدن کره زمین را تا ۵٫۷ درجه تا پایان قرن پیش بینی کرده است!
تغییرات آب و هوایی کره زمین به احتمال بسیار زیاد به دلیل افزایش غلظت گازهای گلخانه ای تولید شده توسط انسان است؛ اتفاقی که تبعات بی سابقه ای در پی خواهد داشت؛ از جمله می توان به بالا آمدن سطح آب دریاها، کاهش پوشش برف در نیمکره شمالی، افزایش در تعداد و شدت برخی از حوادث آب و هوایی به همراه درجه حرارت های بالا اشاره کرد! با اطمینان می توان گفت انتشار این گزارش، زنگ خطر را برای جهان و حهانیان به صدا درآورده است.
معماری و گرم شدن زمین
تحقیقات علمی نشان می دهند که کره زمین از چهار میلیون سال پیش تاکنون، چنین حجم بالایی از دی اکسید کربن در اتمسفر خود را تجربه نکرده است! اما در این گزارش، نکته ی قابل تامل دیگری نیز وجود دارد! ظرفیت اقیانوس ها و جنگل ها برای جذب گازهای کربنی کاهش یافته است…
منبع اصلی گرمای کره زمین، تابش خورشید است؛ ۷۰ درصد تابش خورشید جذب و چیزی در حدود ۳۰ درصد از این تابش توسط اتمسفر به فضا منعکس می شود و بقیه ی آن نیز در طول روز کره زمین را گرم می کند و هنگام شب به فضا باز می گردد.
در تعادلی که پیش از انقلاب صنعتی حاکم بود، گرمای ورودی به کره زمین توسط مقدار گرمایی که به فضا باز می گشت، جبران می شد و به این ترتیب، دمای کره زمین ثابت می ماند!
اما امروزه کربن دی اکسید با جذب مقداری از گرمایی که بایستی به فضا بازگردد، توازن حاکم را برهم زده است و گرما را درون اتمسفر نگه می دارد. هر چه کربن دی اکسید بیشتری در اتمسفر کره زمین، وجود داشته باشد، دما نیز بیشتر می شود!
چندی پیش آنتونیو گوترش، دبیرکل سازمان ملل متحد در مصاحبه ای پیرامون تغییرات اقلیمی در سال ۲۰۲۱ میلادی گفت:
” امسال (سال ۲۰۲۱ میلادی) برای آینده ی بقای بشریت، سالی حیاتی است! زمانی نمانده است که تلف کنیم؛ اختلالات آب و هوایی فرا رسیده است. جان میلیاردها نفر در خطر است! “
در این بین، طراحان و معماران نقاط مختلف جهان نیز درباره موضوع گرم شدن کره زمین، پیام هایی منتشر کرده اند! برای نمونه اعضای انجمن ACAN (یا Architects Climate Action Network) به عنوان شبکه ای از معماران فعال در حوزه حفاظت از محیط زیست، بر این باورند که جامعه طراحان و معماران بایستی در نحوه طراحی خود (تفکر طراحی خود) و همچنین استفاده از متریال ها، تغییراتی را اعمال کنند تا از بروز فاجعه های ناشی از تغییرات آب و هوایی جدید جلوگیری به عمل آید.
جالب است بدانید چیزی در حدود ۴۰ درصد از سهم انتشار گازهای گلخانه ای را فعالیت های ساختمان سازی بر عهده دارند (نزدیک به سهم حمل و نقل و دو برابر سهم صنعت)! ساختمان هایی که در کلانشهرها از بتن به عنوان ماده اولیه استفاده می کنند، به همان میزان تردد خودروها در ایجاد آلودگی سهیم هستند.
روری اوگان (Rory O’Hagan)، مدیر استودیوی معماری انگلیسی Assael (مستقر در شهر لندن) بر این باور است معماران بایستی ساختمان هایی را طراحی و به بهره برداری رسانند که بدون تاثیر مثبت در فرآیند افزایش دما، در برابر تغییرات شدید آب و هوایی نیز مقاوم باشند! وی می گوید: ” یافته های جدید سازمان ملل متحد پیرامون شرایط اقلیمی کره زمین، نوعی آماده باش جهانی است! ما بایستی ساختمان های پایداری را طراحی کنیم در برابر الگوهای نامساعد آب و هوایی، مقاوم و انعطاف پذیر باشند. “
امروزه ساخت و توسعه سازه های سبز (ساختمان سازی سبز) در برنامه ریزی شهری مدرن از برنامه های مهم و راهبردی کشورها می باشد؛ برنامه ای برای حفاظت از محیط زیست پیرامون و آینده کره زمین، کاهش انتشار دی اکسید کربن و دیگر گازهای گلخانه ای برای مقابله با پدیده گرمایش جهانی (Global Warming)! لازم به بیان است ساختمان سبز ساختمانی است که کم ترین آلودگی و مداخله را در محیط زیست پیرامون خود ایجاد نماید.
بسیاری از کارشناسان و محققان صنعت ساخت و ساز بر این باورند استفاده از مواد ساختمانی سبز (با تاکید ویژه متریال چوب) در ساختمان سازی منجر به کاهش مشکلات زیست محیطی می شود.
جالب است بدانید مواد ساختمانی سبز با انرژی نهفته (Embodied Energy) کم تر، نقش مهمی در ترسیب کربن (Carbon Sequestration) بر عهده دارند و در پایان چرخه ی عمر خود، قابلیت بازیافت و استفاده مجدد را دارا می باشند.
شاید این سوال پیش آید که ترسیب کربن به چه معناست؟ در پاسخ بایستی گفت به روند ذخیره شدن کربن موجود در هوا در خاک و گیاهان، ترسیب کربن گفته می شود. روند ترسیب کربن باعث می شود که از میزان گاز گلخانه ای کربن دی اکسید کاسته شود و سبب بهبود کیفیت هوا نیز گردد!
متریال چوب تنها ماده ی ساختمانی است که به صورت ۱۰۰ درصدی تجدیدپذیر در طبیعت می باشد و ردپای کربن آن نیز منفی است. براساس جدیدترین تحقیقات انجام شده درباره این متریال، استفاده از چوب به جای بتن و فولاد، چیزی بین ۱۴ تا ۳۱ درصد از انتشار گازهای گلخانه ای می کاهد.
در انتها نبایستی از یاد ببریم که زمان اندکی برای نجات کره زمین باقی مانده است…
- منبع خبر : آبگینه
