شماره جدید فصلنامه تخصصی شهرسازی و معماری منتشر شد
شماره جدید فصلنامه تخصصی شهرسازی و معماری منتشر شد
فصلنامه تخصصی شهرسازی و معماری شماره ۸۴-۸۳ فصلنامه تخصصی شهرسازی و معماری ویژه بهار و تابستان ۱۳۹۹ با موضوع «غیررسمیت» منتشر شد.

فصلنامه تخصصی شهرسازی و معماری شماره ۸۴-۸۳ فصلنامه تخصصی شهرسازی و معماری ویژه بهار و تابستان ۱۳۹۹ با موضوع «غیررسمیت» منتشر شد.

به گزارش پایگاه خبری معماری و نما، شماره ۸۴-۸۳ فصلنامه تخصصی شهرسازی و معماری ویژه بهار و تابستان ۱۳۹۹ با موضوع «غیررسمیت» منتشر شد. این شماره به اشکان رضوانی نراقی، استادیار مطالعات شهری دانشکده شهرسازی دانشگاه تهران که دی ماه سال جاری در حادثه کوهنوردی در ارتفاعات تهران درگذشت، تقدیم شده و در یادداشت کوتاهی به قلم فرزانه صادق مالواجرد، معاون شهرسازی و معماری وزیر راه و شهرسازی آمده است: “به یاد دکتر اشکان رضوانی نراقی که باور داشت زندگی در جادوی طبیعت جریان دارد و باقی همه توهم زیستن است. به یاد او که عمیقا ایمان داشت امید هم هست؛ اگرچه درد هست، غم هست، خشم هست، فشار هست”

فصلنامه تخصصی شهرسازی و معماری

صاحب امتیاز فصلنامه تخصصی شهرسازی و معماری که بیست و هفت سال تداوم در انتشار دارد، معاونت شهرسازی و معماری وزارت راه و شهرسازی است و به مدیرمسئولی معاون شهرسازی و معماری این وزارتخانه و سردبیری مرتضی هادی جابری‌‌مقدم منتشر می شود.

صادق مالواجرد، مدیرمسئول فصلنامه در یادداشتی در ابتدای این شماره آورده است:

«نشریه تخصصی آبادی در آغاز دهه هفتاد در شرایطی آغاز به کار کرد که از یک سو هیچ نشریه تخصصی رسمی در زمینه معماری و شهرسازی در کشور وجود نداشت و از دیگر سو، تحولات دوره موسوم به سازندگی، منجر به رشد ساخت و ساز و رونق تهیه طرح‌های شهری و معماری شده بود. این دوره ابتدایی انتشار آبادی آن را به مجله‌ای لازم و محبوب تبدیل کرد. آبادی در طول انتشار خود تاکنون، فراز و فرودهای مختلفی را تجربه کرده است.

اکنون آبادی فصلنامه تخصصی شهرسازی و معماری در شرایطی جان دوباره گرفته است که برخلاف دوره های قبل از خودش، مجله‌های بسیاری در حرفه‌ و دانشگاه و با رویکردهای متنوع و متفاوت در معماری و شهرسازی فعالیت دارند. دور از انتظار نیست که بخش عمده‌ای از مسئولیت‌های ترویجی سال‌های گذشته آبادی را این مجلات به خوبی ایفا کنند؛ لذا انتظار از آبادی امروز، نشریه‌ای در ادامه دوره‌های قبل و در عرض نشریات موجود این حوزه نیست؛ آبادی می‌تواند با تمرکز بر مهم‌ترین دغدغه‌ها و مسائلی که نظام برنامه‌ریزی فضایی معاصر کشور به آن مبتلا است، فضایی را فراهم کند که آرا و اندیشه‌های تخصصی از مناظر و منابع مختلف مطرح شوند و گامی مهم در عرصه آگاهی‌بخشی برای سه حوزه مدیریت، حرفه و دانشگاه بردارد. مسئولیتی که بی‌شک می‌بایست با نقد از درون آغاز شود و به سایر بخش‌های نظام برنامه‌ریزی فضایی کشور تسری پیدا کند.

بخوانید:  سرانجام بیمه کارگران ساختمانی چه شد؟

به منظور پیشبرد این رویکرد تحلیلی، نقادانه و آینده‌محور، دو اقدام صورت گرفت؛ نخست، تشکیل اتاق فکری متشکل از افرادی که براین هدف متفق هستند و در شناسایی و تحلیل نگاه حاکم بر سیاست‌های شهر و معماری می‌کوشند و به تبیین وجوه تشکیل‌دهنده مسائل می‌پردازند و سپس جلوگیری از تک‌بعدی شدن آن، یعنی به ایده‌های گروهی خاص از افراد مؤثر یا صاحب‌نام در نظام برنامه‌ریزی حرفه با دانشگاه) بسنده نکند و از دیگر ایده‌های متخصصان، اندیشمندان و گروه‌های حرفه‌ای در گذشته و حال بهره ببرد. اعتماد به جوانان و استفاده از ظرفیت متخصصان پویا و مطالبه‌گر از نیازهای اصلی در محقق‌‌شدن این رویکرد است.

درباره شماره جدید فصلنامه آبادی

شماره پیش رو، با ورود به موضوع غیررسمیت در اجزای مختلف نظام برنامه‌ریزی فضایی کشور سعی دارد با نگاهی گسترده، به بررسی، شناخت و تحلیل این پدیده در وضعیت امروز ایران بپردازد. در این رهگذر، لازم است این پدیده را در تجارب مشابه سایر کشورها یا در نظراندیشمندان تراز اول مرتبط بررسی کنیم؛ پرسش‌های بنیادینی در وجوه مختلف غیررسمیت وجود دارد، که می‌توان آنها را در سه بخشِ:

الف) ماهیت و چیستی غیررسمیت، انواع و صورت‌های گونه‌گون غیررسمیت

ب) چگونگی بروز، رشد، گسترش و بقای غیررسمیت

ج) علت‌های غیررسمیت و عوامل فعال در بروز و بقای غیررسمیت مطرح کرد.

این شماره از آبادی می‌تواند فتح بابی باشد برای تأمل بیشتر تصمیم‌سازان در مقوله غیررسمیت و بررسی ابعاد وسیع و پیچیده آن و همچنین می‌تواند عاملی باشد برای توجه بیشتر و مسئولانه‌تر تصمیم‌گیران این حوزه، به روش‌ها، سیاست‌ها و تصمیم‌هایشان، که تبعاتی را از گذشته تا به حال و آینده داشته‌اند. در انتها، شاهد باشیم که اهل نظر اعم از دانشگاهیان و منتقدان و متفکران که در این‌باره اظهارنظر می‌کردند و آرای مختلفی داشتند، باروری بیشتری در عرصه نظر و عمل داشته باشند. چرا که به نظر می‌رسد مقوله غیررسمیت همچنان از اصلی‌ترین دغدغه‌های نظام برنامه‌ریزی معاصر کشور خواهد بود